Z całego serca dziękuję wspólnocie TAU z Olsztyna za promyki słońca, które do mnie dotarły. Przepraszacie, że nie pisaliście, nie wysyłaliście paczek, ale ja też nie odzywałam się do was. Szczerze powiedziawszy to nie sądziłam, że mam takich wiernych fanów na Nagórkach.:) Dziękuję jednak za wszelką modlitwę, którą odczuwałam tutaj bardzo. Terska jest nadal moją największą Przyjaciółką i wiele razy przytulała mnie do Swojego małego, dziecięcego serca. Wszędzie tutaj czuję Jej obecność, krocząc moją małą zambijską drogą.
Nie wiem, co prawda jaki skład grupy był w tym roku i kto pozostał wierny Małej Tereni ale dziękuję za wszelkie ciepłe słowa przesłane w słonecznych promykach.
Chciałabym tylko sprostować niektóre z nich. Co do odwagi to jeszcze nie jest tak dobrze jak bym chciała. Zaufałam Bogu, ale nie potrafię oddać Mu się całkowicie…Jestem super – no to trochę za dużo jak dla mnie Ciekawe, kto to napisał?:) O to czy jestem super to trzeba by zapytać moich życiowych współlokatorek albo ze mną pomieszkać Cała prawda wychodzi na jaw…Ale staram się, codziennie uczę się asertywności i miłości do bliźniego – idąc za przykładem św. Tereni podnoszę te małe szpilki i ofiarowuję za dusze w czyśćcu cierpiące.
Któż to mnie zapamiętał uśmiechniętą i wesołą? Przecież ja jestem strasznym ponurakiem!!! Każdy uśmiech jednak, który pojawia się na mojej twarzy traktuję jako szczególny co sprawia, że rosnę w Miłości Pana.
Z resztą w zupełności się zgadzam Tak na serio, to dziękuję Wam za modlitwę i ciepłe słowa, które trafiły w bardzo odpowiednim czasie. Już nie mogę doczekać się kiedy spotkam Wasze uśmiechnięte mordki i podzielę się z Wami moim kawałkiem brązowego, afrykańskiego serca. Odpoczywajcie i stawajcie się światłem dla innych poprzez swoje uczynki i słowa.
Do zobaczenia…
„Nie dosyć więc dać każdemu, ktokolwiek mnie prosi, trzeba uprzedzić jego pragnienia, dać do zrozumienia że oddawanie usługi uważa się za obowiązek, za wielki zaszczyt…” św. Terenia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz