Podobno wielcy mistycy używali pojęcia "pamięć serca" na określenie wielkiej tęsknoty do czegoś...
Źródłem tego jest nasza wielka tęsknota za Edenem, który człowiek opuścił z chwilą grzechu.
Moja pamięć serca otwiera się dziś na dźwięki i zapachy Afryki, pracy misyjnej, na tą niesamowitą relację z Bogiem, którą nawiązałam wtedy, jak nigdy.
Kiedy myśli powracają do tego czasu struna serca drży jak by mocniej...
W sercu "Pieśń misji", w głowie pieśń Stróżów Poranka "w życiu dróg wiele jest, którą wybrać jak iść..."
Cisza, cisza, cisza...Tylko w ciszy słychać wyraźnie którą wybrać, jak iść.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz